Door: Henk Klein
De grote visparaplu had ik al in de auto gelegd en dat leek hard nodig, want het regende pijpenstelen in de vroege ochtend. Na een langdurige periode van hitte en droogte zullen met name de boeren daar blij mee geweest zijn, maar het vooruitzicht van een hele dag regen op een hondenwedstrijd is ook niet alles. Gelukkig was het bij aankomst in Zeewolde droog en wisselden zon en wolken elkaar af. Typisch Nederlands zomerweer en ideaal voor een mooie MAP-dag.
De JPC heeft veel voorjagers teleur moeten stellen, want bij inschrijving zat de wedstrijd binnen no-time vol. Vooral voor de gevorderden met Nimrod-ambities is dat erg jammer, want door de grote concurrentie bij de Labradors wil je zoveel mogelijk wedstrijden inschrijven. Dan wordt de kans natuurlijk groter om de noodzakelijke punten te verdienen, zo werkt dat nu eenmaal. Omdat ik erg benieuwd ben naar die Nimrod-ambities ga ik met de keurmeesters van de A-proeven op stap. Om het werk van hond en voorjager goed te kunnen volgen krijg ik van de heren Mulder en Van der Heide alle ruimte en met Anita van Arista-fotografie ben ik in goed gezelschap.
Proef A1 bestaat uit een sleep (haas) en een dirigeerapport (duif) in het naastgelegen veld. Helaas is dat veld vlak voor de wedstrijd gemaaid, waardoor de proef een stuk eenvoudiger is geworden. Ook de sleep blijkt slechts voor één hond een probleem. Dan wordt het lastig voor de keurmeesters om verschil te maken, want dat moet dan op details gebeuren, maar dat weet je niet van tevoren. Los van de hond die een onvoldoende haalde, lag het gemiddelde van de overige A-deelnemers op bijna 90 punten. De nummers 1,2 en 3 in de einduitslag behaalden hier respectievelijk 100-100-98 punten! Wat opvalt is dat er slechts enkele honden zijn die de gewenste lijn aannemen richting de duif, waardoor de meeste voorjagers moesten handlen. In veel gevallen worden zij echter geholpen door het loopspoor van de helper dat de honden bij de duif brengt. De uiteindelijke ranking zal dus afhangen van de A2-proef en de totaalscore op de B-onderdelen.
Veel afvallers
Enkele A-deelnemers scoren matig (geen onvoldoendes) op één van de B-proeven, maar het merendeel zit nog goed in de wedstrijd toen we aan de A2-proef begonnen. Vanuit een ruige kant moet de hond over een water van 40 meter de sleep van een gans oppakken. Als de hond met gans op de terugweg is, wordt geschoten en een duif gegooid. Nadat de gans is afgegeven moet de hond dus wéér op dezelfde plaats over water. Verbazingwekkend dat echt veel A-honden meerdere commando’s (soms wel 5/6 of meer) nodig hebben om voor de tweede keer over water te gaan en sommigen lukt dat helemaal niet. Daarnaast is het lastig om de duif op tijd binnen te brengen. Nogal wat afvallers dus, totaal 10 op deze proef. Uiteindelijk zijn er 14 A-diploma’s behaald en geen enkele diskwalificatie, een mooi resultaat. De winnaar, Ed Booter met Go Back White Gold, scoorde 5 maal 100 punten en éénmaal 95. Ook de nummers 2 (Mary Bossaert met Mathew van de Golden Jagers) en 3 (Joachim van Beek met Bing van de Waterlandspolder) behaalden op alle proeven 90 punten of meer. Uitzonderlijk hoog mag je wel zeggen. Hebben we hier te maken met superhonden, waren de proeven niet zwaar genoeg of de keurmeesters erg soepel? Het antwoord is voor de uitslag niet belangrijk, want zij waren gewoon de drie besten vandaag en hebben de Nimrodpunten dik verdiend! In de B-klasse konden 8 diploma’s worden uitgereikt met als duidelijke winnaar Ronald Veenstra en zijn Vlaklands Euro.
