Door: Henk Klein
België staat met 1-0 achter tegen Frankrijk en zoekt hartstochtelijk de aanval om zo snel mogelijk gelijk te maken. Kevin de Bruyne speelt af naar de zojuist ingevallen Dries Mertens die de bal voor het doel krult en ………dan gaat de telefoon: “Met Willem, de duiven vliegen dus het kan gaan gebeuren”! Dan is het ook gelijk klaar met voetbal kijken,
want we hebben afgesproken dat er dan direct met Jacqueline contact opgenomen zal worden. Op dinsdag 17 juli kan onze tweede veldwedstrijd Open Klasse in de omgeving van Ospel (Noord-Limburg) georganiseerd worden. Nog geen half uur later zijn de keurmeesters geregeld en is Orweja ingelicht. De wedstrijd van de LKN gaat door, de Rode Duivels helaas niet.
’s Middags om 13.00 uur komen organisatie, keurmeesters en de twaalf deelnemers samen bij het bezoekerscentrum van Staatsbosbeheer. De geweren zijn al in het veld om eventuele vroege duiven op te vangen. Tijdens de koffie met Limburgse vlaai worden de werkboekjes ingeleverd en de nummers door de deelnemers getrokken. Na overleg met de keurmeesters wordt besloten om niet naar twee verschillende velden te gaan, maar in eerste instantie allemaal naar het kleinere veld waar de meeste duiven verwacht worden.
We vertrekken in colonne en niet ver van het veld kunnen we de auto’s allemaal achterelkaar, uit de brandende zon, onder de bomen zetten. In het veld was één jachthut gemaakt voor 2 geweren die inmiddels al een paar duiven hadden geschoten. De deelnemers zijn opgedeeld in 2 groepen van 6, die vanuit verschillende posities kunnen gaan werken. De keurmeesters bepalen onderling vanuit welke groep een geschoten duif geapporteerd mag worden. Er vliegen niet echt veel duiven, maar ze komen wel gestaag en dat is voor de wedstrijd prima.
De ene groep werkt met de wind tegen in de lengterichting van de stoppel, de andere tegen de wind, dwars op de stoppel met een sloot ertussen. Dat bleek wat moeilijker, vooral wat het handlen betreft. De deelnemer die 2 apporten heeft gedaan en geen uitsluitende fout heeft gemaakt, gaat door naar de andere keurmeester voor het 3e apport. Daarna overleggen de keurmeesters welke honden door mogen voor een 4e en mogelijk 5e apport. Dat blijken er vanmiddag 5 te zijn, omdat ruim de helft is afgevallen. Dat kwam óf door inspringen, uit de hand raken, een onvoldoende uitvoering of een eye-wipe (een niet gevonden apport, dat door de volgende hond, dan wel de keurmeester alsnog wordt binnengebracht). Besloten wordt om op hetzelfde veld te blijven en de wedstrijd hier af te maken. Dat wordt nog spannend, want er zijn meerdere honden die echt mooi werk hebben laten zien. Na de 4e beurt vallen nog 2 honden af waarvoor een hoge kwalificatie er niet meer in zit. De overgebleven honden moeten soms lang wachten op post, maar uiteindelijk halen ze alle drie hun laatste apport binnen, de een wel wat beter dan de ander. Wat betekent dat voor de uitslag?
We rijden met elkaar naar het huis van de jagermeester, waar we in een prachtige tuin onze opgelopen dorst lessen in afwachting van de prijsuitreiking. Er is door de JPC weer goed gezorgd voor de nodige attenties. Allereerst worden Giel Saes en Frans van Gemert uitvoerig bedankt voor het beschikbaar stellen van hun jachtveld en natuurlijk ook de geweren. Dan maakt Henk Slijkhuis als gedelegeerde van de Orweja de uitslag bekend: 5 kwalificaties, waarvan 3 maal Uitmuntend! Ingrid Schmidt doet voor het eerst mee aan een veldwedstrijd en verslaat niet alleen Tom van der Linden, maar ook haar zeer ervaren echtgenoot. We sluiten af met een gezamenlijke maaltijd van de lokale Chinees en gaan voldaan naar huis. Het was een zeer geslaagde en goed georganiseerde wedstrijd en we hopen hier volgend jaar weer terug te komen.
